Mummies zijn geconserveerde lichamen van mensen of dieren. Dit betekend dat men de lichamen zo behandelden zodat ze niet zouden bederven of vergaan. Het woord werd voor het eerst gebruikt om de omzwachtelde lijken van de oude Egyptenaren te beschrijven. Maar elk lijk dat nog huid heeft, is een mummie. Als mensen in de juiste omstandigheden sterven of begraven worden, kunnen ze bij toeval gemummificeerd worden. Dit kan gebeuren op vochtige moerassige plekken, in de ijzige kou van de bergen of de poolgebieden. Maar het meest worden lijken geconserveerd door uidroging. Vele culturen hebben een chemische methode ontwikkeld dat balseming wordt genoemd, om dit kunstmatig te bereiken. De oude Egyptenaren stonden bekend om hun deskundige balseming en hun uitgebreide begrafenisgebruiken. Maar over de hele wereld hebben volken hun doden gebalsemd. Waar het gebeurt, heeft de mummificatie gewoonlijk een religieuze reden. De meeste culturen geloven in een of andere vorm van leven na de dood. Door het lichaam van een dode herkenbare vorm te verduurzamen, hoopten zij hem of haar voor een beter toekomstig leven klaar te maken.